Apiterapija ubodom pčele

                                                




Šta je pčelinji otrov?
Pčelinji otrov ili apitoksin je bezbojna gusta tečnost karakterističnog izrazito jakog mirisa, sličnog mirisu meda i ljuto-gorkog ukusa (kao paprika), kisele reakcije (pH 5,5), specifične težine 1,131. Proizvode ga pčele radilice u posebnim žljezdama koje se nalaze u žaočnom aparatu. To je ustvari sekret žaočnog aparata pčele, koji joj služi za zaštitu od neprijatelja, napadača ili nepoželjnih gostiju

Sastav pčelinjeg otrova
Pčelinji otrov sadrži 30-45% suhe materije, a pored vode u isparljivoj frakciji dokazani su: n-amilov, izoamilov i etilov acetat. On je inače smješa više sastojaka neorganskih i organskih materija. Od elemenata i mikroelemenata ovaj otrov sadrži: gvožđe, jod, kalijum, kalcijum, magnezijum, mangan, bakar, sumpor, cink, hlor i dr. Belančevine i peptidi sačinjavaju oko 80% suhe materije otrova i u njima se nalaze najaktivniji biohemijski i farmakološki sastojci.

Osobine pčelinjeg otrova
U poređenju sa drugim životinjskim otrovima pčelinji otrov je po svom delovanju blizak delovanju zmijskog otrova (kobre i zvečarke) s tom razlikom što je kod pčela prisutan u vrlo malim količinama. Prema tome, veći broj uboda pčela može da ugrozi život čoveka, pa i smrt da izazove. Otrov jedne pčele iznosi svega 0,2-0,3 mg, što znači da 3000 do 5000 pčela mogu dati tek 1 g otrova.
Djelovanje ovog otrova na čovečiji organizam je vrlo složeno i zavisi od broja i mjesta uboda, kao i od osjetljivosti konkretnog organizma. Kod normalno razvijenog i zdravog čoveka, pod uslovom da nije alergičan na ubod pčele, ubod jednom žaokom izaziva bol i mali otok, bez težih posljedica, ali nekoliko desetina uboda izazivaju teško stanje - iznemoglost, povraćanje, gubitak ravnoteže, slinavljenje, jezu, pa i gubljenje svesti. Najopasniji su ubodi u oko, očnu jabučicu, jezik, nepca, ždrijelo, krajnike, kada može doći do brzog gušenja.
Pčelinji otrov deluje na protok krvi, propustljivost i razmenu materija kroz membrane, na širenje krvnih sudova - snižavanje krvnog pritiska i na nervni sistem, a ima i antibiotičko i antimikrobno dejstvo.

Ljekovitost i primjena pčelinjeg otrova
U savremenoj medicini, a u manjoj mjeri i u narodnoj, pčelinji otrov se koristi za lječenje reumatičara, otklanjanje bolova, snižavanje krvnog pritiska, snižavanje količine holesterola u krvi, povišenje opšteg tonusa organizma i njegove radne sposobnosti, a u veoma malim količinama - dozama i za zaštitu organizma.
Pčelinji otrov može u organizam čovjeka da se (u cilju lječenja) unese ubodom pčela, inekcijama, primjenom masti napravljene od pčelinjeg otrova i nekih drugih materijala i preko pare - inhalacijom.
Za lječenje preko uboda pčela, koje je veoma staro, neophodno je znati koliko uboda i u kom periodu može da se koristi bez štetnih posledica, što je navedeno u recepturi.
Lječenje putem ubrizgavanja inekcijom je bolje, jer se količina otrova može tačnije dozirati. Dosadašnja iskustva pokazala su da je najefikasnije potkožno ubrizgavanje u dozama od 0,1 do 0,3 ml.
Treći način - apliciranje masti, često se primenjuje, a mast se sastoji od pčelinjeg otrova, belog vazelina i salicilne kiseline.
Primena inhalacijom je vrlo jednostavna: obolela osoba udiše paru vrele vode zasićenu pčelinjim otrovom, tako da ga pluća brzo apsorbuju. U vezi sa primjenom pčelinjeg otrova u lečenju ljudi, ovde naglašavamo da se to mora činiti samo po odobrenju i uz prisustvo lekara, jer u protivnom može doći do težih posljedica. Iz tih razloga u recepturi se ukazuje samo na mogućnost korišćenja pčelinjeg otrova u lječenju pojedinih oboljenja, radi informisanosti čitalaca.

UPOTREBA PČELINJEG OTROVA U LJEČENJU ­RECEPTURA

ALERGIJA na propolis
U toku 10 dana svakog dana primiti dozu od 1/5 pčelinjeg uboda, a kasnije prema podnošljivosti ta količina može da se unosi jednom, pa dva puta nedeljno. Terapija traje 2 godine.

ARTERIOSKLEROZA
Primjena pčelinjeg otrova ubrizgavanjem i elektroforezom, što se ne smije činiti samostalno, već samo u bolnici pod nadzorom ljekara educiranih u apiterapiji.

ARTRITIS, reumatoidni
. Primjena pčelinjih uboda - svakog drugog dana po 1 do 15 .

ATEROMATOZA (i arterosklerotična oboljenja krvnih sudova)
Pčele stavljati na oboljela mjesta i na krsta, tako da u jednoj seansi bude 8 do 12 pčela. U slučaju visokog pritiska pčele stavljati na ruku ili nogu, najviše u 4 serije, po 2 puta nedeljno.

BRONHIJALNA ASTMA
U periodu od 6 do 8 nedelja primiti 5 do 6 mg apizatrona ili 250 do 500 uboda pčela. Ovo se preporučuje i u slučaju koprivnjače.

GRUDI, jaki bolovi
Tokom 6 meseci tri puta nedeljno, spolja u oblasti srca, staviti po tri pčele i izazvati tri uboda žaokom.
IŠIJAS, išijaso-neuritis, ksuditis, pleksitis, neuralgija
Ubod pčela ili primanje inekcija (8 do 25 u kuri) ubrizgavanjem preparata u tačke bola ili u predio ramenog pojasa.
NEURALGIJA
U predjelu vrata i krsta usljed degenerativnih promjena kičme. Subkutano ubrizgavanje počev od 0,5 pa do 1,5-2 mg pčelinjeg otrova - preparata, u najbolnije tačke, vodeći računa da se ne ubada uvek u isto mesto.
PSORIJAZA
. Primjeniti ubode pčela ili mast sa pčelinjim otrovom.
RANE, trofične i suve granulisane
. Ubod pčela na oko 5 cm od ozljede ili rane, kao i na kičmeni dio, glavu i osetljivi deo nervnog područja. Broj uboda ne smije biti veći od 5 do 8 u jednoj seansi.
REUMA, spondiloartroza, poliartritis
Ubodi pčela u oblast oboljelih djelova tjela i po redu na kičmeni stub: u prvoj fazi staviti 2-4-6 puta po 1 pčelu, a zatim, ukoliko nema negativnih pojava, nastaviti do najviše 10-15-20 pčela odjednom.
. Protiv reumatičnih bolova koristiti i apireumatske masti (masti sa pčelinjim otrovom) Virpin (Češka) ili Apireumin i sl. Prije mazanja cijelog oboljelog djela neophodno je izvršiti probu na manjem dijelu kože, kako bi se utvrdilo da li postoji preosetljivost (alergija) na pčelinji otrov.
. Ubod pčela iznad trombovane vene - svega 10 do 12 uboda u     jednoj seansi.

UŠI, pogoršan sluh, brujanje, zujanje
. Ujedi pčela - 2,4,6 prilikom jednog postupka, na ušnu školjku
i po šakama.

Važne napomene:
1. Posle svakog uboda pčele u vreme seanse lečenja žaoku treba
   ukloniti posle 1 minuta, a ukupan broj uboda pčela u celom ci   klusu lječenja ne smije preći više od 200 do 250.
2. Da bi se postiglo ubadanje žaokom, pčela se hvata prstima ili pincetom za leđa i postavlja potrbuške na željeno mesto.
3. Pčelinji otrov ne sme da se koristi u lječenju trudnica.
4. U Japanu se ubodom pčela, na mestima koja su poznata u akupunkturi, leče neke vrste reumatizma, nesanica, povišen krvni pritisak. U ovom slučaju žaoke pčela zamjenjene su ubodom zlatnih igala.
5. Postupak pri lječenju reumatizma: prvog dana staviti po 1 pčelu na levo rame i desnu nogu; drugog dana po 1 pčelu na desno rame i levu nogu; trećeg i četvrtog dana - isti postupak ali sa 2 pčele; petog i šestog dana - isti postupak ali sa 3 pčele. Terapija se tako nastavlja do korišćenja po 10 pčela. Ukupan broj uboda biće 108 levo i 108 desno.
Pri lječenju ubodima pčele obavezno je: jesti 4-5 puta dnevno, jaču ali nikako tešku hranu, šećer u ishrani zameniti medom (50 do 100 g dnevno), ne pušiti i ne piti alkoholna pića, a posle uboda i       uklanjanja žaoka i pčela premazati ranice medom i ležati 20 do 25 minuta.

                                   




Tekst preuzet sa internet sajta www.apitherapy.com uz ljubazno dopuštenje autora, urednika sajta, istaknutog svetskog stručnjaka za apiterapiju, predsednika Saveza apiterapeuta Nemačke, i člana mnogih međunarodnih udruženja apiterapeuta.
 
Od drevnih vremena, ljudi su koristili hranljiva i lekovita svojstva pčelinjih proizvoda.
Drevni Grci, Rimljani, Kinezi i Egipćani su koristili med za zarastanje rana i lečenje stomačnih bolesti (Zumla i Lulat, 1989.).
Propolis je korišćen ne samo za konzervisanje mumija (Drevni Egipat) već takođe radi prevencije ili lečenja mnogih bolesti.
Sveti spisi: Biblija, Veda i Kuran sadrže mnogo navoda o lekovitim osobinama pčelinjih proizvoda.
Hipokrat, Celzijus, Galen, Plinije i mnogi drugi, često spominju pčelinje proizvode, upućujući na njihove korisne efekte.
Do skoro je bilo malo naučnih podataka koji bi davali podršku terapeutskoj upotrebi pčelinjih proizvoda.
Na sreću, posle Drugog svetskog rata, mnogo zemalja je shvatilo ogroman značaj pčelinjih proizvoda kao visoko kvalitetnih hranljivih materija, koje pomažu i kod bolesti čoveka i životinja. Hiljade istraživača, sa svih kontinenata, sa istrajnošću je proučavalo katakteristike, sastav, farmaceutske osobine, indikacije, kontraindikacije, ograničenja i primenu svih poznatih pčelinjih proizvoda.
Postoji takođe rastući interes za prirodnu, «organsku» hranu i lekove.
Kao rezultat toga, broj specijalista orijentisanih ka prirodnoj i alternativnoj medicini se uvećava iz dana u dan.
Hiljade laboratorija i kompanija prerađuje, proizvodi ili prodaje mnogo više od 10.000 tona pčelinjih proizvoda godišnje!
Na žalost, kvalitet tih proizvoda ili njihova upotreba od strane različitih ljudi nije uvek zadovoljavajuća...
Da bi se dobili bolji efekti, mi smatramo da svaki apiterapeut bi trebalo da u svojoj aktivnosti primenjuje nekoliko pravila, vodilja ili principa.
Posle istrajnog proučavanja par hiljada stranica posvećenih apiterapiji, i posle obimnog kliničkog iskustva (lečeno preko 7000 pacijenata), mi smo ustanovili 24 takva principa.
 
Izložićemo ih: 
1. Dijagnoza bi trebalo da bude «holistička»; klasična (alopatska) ali takođe energetska (kao u akupunkturi), strukturalna (Auroveda), informaciona (homeopatija) itd.
2. Pre započinjanja apiterapije, osoba mora «očistiti» telo raznim «pročišćavajućim» metodama: specijalne dijete, post pražnjenje debelog creva ako je potrebno.
3. Sveži, organski pčelinji proizvodi imaju obično bolje efekte od industrijski obrađenih; pregrevanje, prekomerne filtracije i rafinacije su štetne.
4. Pažljivo izabrati pčelinje proizvode prema njihovom poreklu, sastavu i farmakološkim osobinama.
5. Kvalitet i metode čuvanja su najznačajnije za dobru efikasnost.
6. Primeniti fleksibilno preporuke proizvođača
7. Uvek testirajte na alergiju pre nego što počnete sa tretmanom.
8. Postepeno uvećavajte doze pčelinjih proizvoda.
9. Koristite nekoliko «sredstava» da bi se postigalo bolji pristup obolelim oblastima: tečnosti (čaj, voda, sokovi), kreme/masti, inhalacije, čepići, injekcije itd.
10. Nekoliko metoda primene su bolje nego samo jedna
11. Doze svakog pčelinjeg proizvoda  moraju biti precizno ustanovljene prema starosti, težini, opštem/lokalnom stanju svakog pacijenta, vremenu primene itd.
12. SIMILLIA SIMILLIBUM CURANTUR male doze mogu da se koriste u tretmanu alergije na pčelinje proizvode (kao kod polena, pčelinjeg otrova, alergija na med).
13. Vreme tretmana treba da je u skladu sa različitim (bio)ritmnovima, ti ritmovi variraju u zavisnosti od pacijenata, bolesti, sezone, vremena dana itd.
14. Apiterapija nije «panacea» i treba je primeniti u skladu sa drugim prirodnim metodama lečenja, kao što su fitoterapija, aromoterapija, akupunktura, organske dijete, Aurveda itd.
15. PRIMUM NON NOCERE nemojte eksperimentisati sa vašim pacijentima! Koristite samo sigurne metode i proizvode visokog kvaliteta!
16. Veoma je važno poboljšati cirkulaciju, preko metoda kao što je masaža, akupresura, gimnastika, Taji Quan, Qi gong, Hatha Yoga itd.
17. Dobar san i odmor povećavaju efekat pčelinjih proizvoda.
18. Dobra sredina (čista, uređena, nezagađena) i pozitivno razmišljanje, porodične/prijateljske grupe su takođe korisni.
19. Individualizujte vaš tretman! Svaki pacijent je jedinstven i mora dobiti jedinstven tretman.
20 Zbog svog sastava, SVI pčelinji proizvodi imaju više ili manje korisne efekte, na SVIM pacijentima.
21. Apiterapija nije blic metoda. Istrajnost i strpljivost  su nephodne, posebno kod hroničnih bolesti.
22. Poučavajte vaše pacijente pre, tokom i posle tretmana, napravite od njih prave zaljubljenike i zaštitnike pčela!. Svaki pacijent mora, sa vremenom, postati svoj sopstveni apiterapeut.
23. Dobar apitearpeut mora znati život pčelinje zajednice do detalja, on mora takođe biti najmanje dobar pčelar amater.
24. Neprekidno učenje, dobra razmena informacija sa drugim specijalistima iz nekoliko apiterapeutski orijentisanih zemalja, redovno korišćenje interneta može pomoći u nalaženju najbolje medicinske strategije za svaku osobu.