Govorimo
i pišemo o staništu pčela, u praksi se trudimo da im napravimo što
bolje košnice, gladimo ih spolja nebi li za nas i posetioce bile sto
lepse. Kada se vratimo sa necijeg pčelinjaka kazali bi da je sve pod
konac, spolja smo videli gladac a unutra......?
To unutra su pokretni ramovi o kojima takođe govorimo koliko su lepi i pedantni. Opet gladac a u ramu ..?
E
to smo prepustili proizvođačima stanih osnova, od njih mnogo zavisimo
–i mi i pčele. O tome sam pisao i ranije, da pčelar počinje i završava
sa ramom tj. prvo ima prazan ram u rukama a na kraju ima pun ram legla
ili meda za vrcanje, sl.1
Znači
naš uspeh ili neuspeh zavise od rama , a pčelinji uspeh od kvaliteta
satnih osnova. Kako to rešavaju pčele kada zive samostalno bez nase
,,pomoći'' u prirodnom staništu.
Pčele pri
rojenju kada se usele u prirodno stanište, prvo propoliziraju mesto gde
počinju da grade saće. U našim košnicama kada im mi dodamo satne osnove
one izvlače samo ćelije.
Pri gradnji saća, pčele to grade po svom iskonskom instiktu, a pri izvlačenju ćelija trude se da izvuku što se izvlačiti može.
Arhitektura
pčelinjeg saća inspirisala je odvajkada pčelare, matematičare,
astronome i mnoge druge učene ljude, a kako nebi kada to nežno
arhitentorsko delo drži i nosi četrdeset puta veću težinu od sopstvene.
Idealna konstrukcija pčelinjeg saca u prirodnom staništu sa
romboprizmatičnim dnom sl. br. 2.i heksagonalnim oblikom ćelija
omogućila je da pčele u njima skladište med, pergu, matica polaže jaja
a pčele u toj ćeliji hrane larve, odakle izlaze odrasle lutke –pčele.
Znači sav trud i rad vrti se oko ćelije od koje zavisi njihova vitalnost i opstanak.
Koje
su razlike izmedju saća koje pčele grade u prirodi i satnih osnova koje
im mi dodajemo, videćemo iz sledećih primera, a dali to utiče na njhov
zivot , prepuštam slobodnoj proceni čitalaca pa ,,ko umije njemu
dvije''.
Satne osnove koje dodajemo
na izvlačenje pčelama zavisno od proizvođača nemaju romboprizmatični
izgled dna već je to samo malo ulegnuće sl. br. 3. Oblik će pčele
izvući ali njihovu veličinu odredjuje proizvodjač valjaka.
Za
analizu i merenje koristio sam satne osnove kupljene u Nemačkoj, satne
osnove ,,zlatne pčele'' iz Rače i treće od meni nepoznatog proizvođača.
Satne
osnove iz Nemačke i Stepine satne osnove nemaju nikakvu razliku, a dok
su kod satne osnove nepoznatog proizvodjaca mnogo veći počeci ćelija
slika br.3.
Za upoređivanje koristio sm
saće iz prirodnih staništa sa nadmorske visine od 200 do 500 met. I sa
nadmorske visine od 500 do 1000 mer.sl. br. 2. Čemu sve to pitaćete
međutim, borba protiv varoe nije prestala od kako se napast
pojavila..Pčelari koji znaju čime se sve tretiraju pčele znaju a možda
i ne da to ostaje u medu, vosku, propolisu i pergi. Kako pčele rešavju
taj problem u prirodnim uslovima a opstaju petnajest godina pa i više
bez stradanja od varoe i bolesti.
Ubeđivali
me na razne načine naučnici, doktori nauka profesori naša dva ,,hrama''
nauke, kako oni to ističu, raznim teorijama, a ja sve prihvatio, bez
pogovora –pčela mora da se ,,leči'' !
U
našem časopisu izlazili su članci o veličini ćelija i mogućoj borbi
protiv varoe smanjenjem istih. Ipak nešto mi nije dalo mira, jer
teorija bez prakse ,,ne drži vodu'' pa sam rešio da zagvirim u prirodna
staništa pčela. Priroda mi je omogućila da to i proverim tako da sam
počeo i bolje da zapažam. Pre nego što sam počeo da sakupljam saće iz
prirode, proučio sam dobro šta piše u knjizi ,,CEARA'' (vosak) od ing.
Trajan Volcinschi izdatoj u BukureŠtu 1988god.. Ispitivanja ing.E.
Mirza i ing.Malaiu koji su merili dimenzije saća u prirodi ustanovili
su da pčele na području Transilvanije imaju ćelije 5,5mm a na području
Moldavije 5,33mm. Rumuni su tih osamdesetih godina to merili iz drugih
razloga, ali su mi dali povod da obratim pažnju na nadmorsku visinu i
veličinu ćelija.
Rezultati mog merenja prirodno izvučenog saća koje su pčele pripremile za leglo tj. da matica polaže jaja, su sledeći:
Veličina
jedne ćelije je 4,6 do 5,2mm na nadmorskoj visini od 200 do 500 met.a
4,8 do 5,3mm na nadmorskoj visini od 500 do 1000 meteara.Debljina zida
ćelije je od 0,07mm. do 0,10mm.a zidovi romboprizmatičnog dela su
0,08mmm malte ne providno sl. br. 4
Merenje
ćelija je izvršeno uređajem M.P.B.-2 koji ima skalu sa podeocima od
0,05mm. Ili merenje deset ćelija šublerom kao što je merio Lorenco.
Ćelije
u klubetu su manje u odnosu na ćelije van predviđenog za leglo, a
ćelije predviđene za leglo znaju čak da budu i druge boje što ukazuje i
na drugi kvalitet voska Dužina i veličina ćelija van klubeta je
različita i dostiže dužinu –dubinu od nekoliko santimetara zavisno od
konfiguracije staništa i nekog samo pčelama znanog razloga. Pored
nadmorske visine veličina radiličkih ćelija zavisi i od veličine pčela
jer sam u prirodi našao manje i veće –sitnije i kruppnije pčele, mislim
da veličina ćelije zavisi i od veličine matice. Ako je matica krupna
kakvu žele svi pčelari kako će položiti jaja u ćeliji od 4,6 , 4,7 ,
4,8mm. Što opet ne znači da će od krupne matice biti i pčele krupne.
Veličinu ćelije i pčele-lutke upravo koristi varoa, a postavlja se
pitanje zašto varoa nikada ne ulazi u matičnjak, ovo pitanje ima smisla
ako zanemarimo već poznato.
Prošlo
je mnogo godina od kako je čovek umislio da zna kako će pčeli omogućiti
veće ćelije da bi one bile veće i donele više meda, neznajući da će se
pojaviti varoa i ikoristiti pohlepu. Pčela i čovek, nema tu mnogo
razlike , nemogu se pripitomiti, spremni uvek za borbu i uvek nezasiti
samo što danas čovek ne zavisi od pčele a pčela zavisi od čoveka.
Ušli
smo u dvadeset prvi vek a zbog pohlepe još nismo izvukli zaključak,
dali je ubacivanje satnih osnova pravo ršenje. Zaboravili smo i
zanemarili da je sače za pčelu isto što i kolevka za bebu.
izvor:http://www.brnda.com/Clanci/Pcelinjesace/tabid/68/Default.aspx